блакі́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Птушка атрада вераб’інападобных з рознакаляровай афарбоўкай пер’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блакі́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. блакі́тніца блакі́тніцы
Р. блакі́тніцы блакі́тніц
Д. блакі́тніцы блакі́тніцам
В. блакі́тніцу блакі́тніц
Т. блакі́тніцай
блакі́тніцаю		 блакі́тніцамі
М. блакі́тніцы блакі́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блакі́тніца ж., зоол. лазо́ревка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блакі́тніца, ‑ы, ж.

Птушка атрада вераб’іных з рознакаляровай афарбоўкай пер’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Блакі́тніца ’птушка Parus coeruleus’ (БРС). Мабыць, калька з рус. лазо́ревка ’птушка блакітніца’ (з роду сініц), якое звязана з рус. лазу́рь, лазо́ревый ’блакітны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лазо́ревка зоол. блакі́тніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)