блакі́тны, -ая, -ае.

Светла-сіні.

Блакітныя вочы.

Край блакітных азёр.

|| наз. блакі́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блакі́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. блакі́тны блакі́тная блакі́тнае блакі́тныя
Р. блакі́тнага блакі́тнай
блакі́тнае		 блакі́тнага блакі́тных
Д. блакі́тнаму блакі́тнай блакі́тнаму блакі́тным
В. блакі́тны (неадуш.)
блакі́тнага (адуш.)		 блакі́тную блакі́тнае блакі́тныя (неадуш.)
блакі́тных (адуш.)
Т. блакі́тным блакі́тнай
блакі́тнаю		 блакі́тным блакі́тнымі
М. блакі́тным блакі́тнай блакі́тным блакі́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блакі́тны голубо́й; лазу́рный, лазо́ревый, небе́сный;

◊ ~ная кроў — голуба́я кровь;

~нае па́ліва — голубо́е то́пливо;

б. экра́н — голубо́й экра́н;

б. ву́галь — голубо́й у́голь; б. аге́ньчык голубо́й огонёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блакі́тны, ‑ая, ‑ае.

Светла-сіні; колеру яснага чыстага неба. Паўночную частку Беларусі нездарма называюць краем блакітных азёр. В. Вольскі. Цікавыя былі .. [Гарасімавы] вочы, блакітныя, як у дзіцяці. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Блакі́тны. Ст.-бел. блакитний, блекитный, бленкитный і г. д. (з XVI ст., Булыка, Запазыч.). Укр. блаки́тний (з XVI ст.). Запазычанне з польск. błękitny ’тс’ (а гэта з чэш. blankytný; першакрыніцай лічаць с.-в.-ням. blancheit ’белы, сталёвабліскучы колер’; Слаўскі, 1, 36; Зарэмба, JP, XXX, 21–22; дакладней, першакрыніцай з’яўляецца с.-лац. blanketus, blanchetus, blanquetus, гл. Гебаўэр, Sl. stč., 1, 60; Махэк₂, 55, гл. далей Бернекер, 58; Рыхардт, Poln., 34; Кюнэ, Poln., 45; Шалудзька, Нім., 22; Рудніцкі, 142–143; Брукнер, 31).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нябе́сна-блакі́тны небе́сно-голубо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

све́тла-блакі́тны све́тло-голубо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цёмна-блакі́тны тёмно-голубо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́рка-блакі́тны я́рко-голубо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́ста-блакі́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́ста-блакі́тны гу́ста-блакі́тная гу́ста-блакі́тнае гу́ста-блакі́тныя
Р. гу́ста-блакі́тнага гу́ста-блакі́тнай
гу́ста-блакі́тнае		 гу́ста-блакі́тнага гу́ста-блакі́тных
Д. гу́ста-блакі́тнаму гу́ста-блакі́тнай гу́ста-блакі́тнаму гу́ста-блакі́тным
В. гу́ста-блакі́тны (неадуш.)
гу́ста-блакі́тнага (адуш.)		 гу́ста-блакі́тную гу́ста-блакі́тнае гу́ста-блакі́тныя (неадуш.)
гу́ста-блакі́тных (адуш.)
Т. гу́ста-блакі́тным гу́ста-блакі́тнай
гу́ста-блакі́тнаю		 гу́ста-блакі́тным гу́ста-блакі́тнымі
М. гу́ста-блакі́тным гу́ста-блакі́тнай гу́ста-блакі́тным гу́ста-блакі́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)