блакірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак.

1. каго-што. Арганізаваць (арганізоўваць) блакаду.

Б. партызан.

Б. дарогу.

2. што. Закрыць (закрываць) пуць паміж станцыямі, карыстаючыся блакіроўкай (у 2 знач.; спец.).

|| наз. блакірава́нне, -я, н. і блакіро́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блакірава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блакіру́ю блакіру́ем
2-я ас. блакіру́еш блакіру́еце
3-я ас. блакіру́е блакіру́юць
Прошлы час
м. блакірава́ў блакірава́лі
ж. блакірава́ла
н. блакірава́ла
Загадны лад
2-я ас. блакіру́й блакіру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час блакіру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блакірава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. блакіру́ю блакіру́ем
2-я ас. блакіру́еш блакіру́еце
3-я ас. блакіру́е блакіру́юць
Прошлы час
м. блакірава́ў блакірава́лі
ж. блакірава́ла
н. блакірава́ла
Загадны лад
2-я ас. блакіру́й блакіру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час блакірава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блакірава́ць сов. и несов., в разн. знач. блоки́ровать;

б. порт — блоки́ровать порт;

б. пераго́нж.-д. блоки́ровать перего́н;

б. во́лю і наме́рперен. блоки́ровать во́лю и наме́рение

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блакірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

1. каго-што. Арганізаваць (арганізоўвае) палітычную, гаспадарчую або ваенную блакаду. Блакіраваць абарону праціўніка. □ Следам на гасцінцы паказалася новая калона .. Гэта вялі палонных карнікаў, якія блакіравалі партызанаў на Цаліку. Новікаў. У палове мая фашысты блакіравалі пушчу, у якой дыслацыраваліся партызаны. Карпюк.

2. што. Закрыць (закрываць) пуць паміж станцыямі, карыстаючыся блакіроўкай (у 2 знач.).

3. што. Перагарадзіць (перагароджваць), загарадзіць (загароджваць) праход, шлях і пад. [Даследчая] партыя ідзе далей, а на яе месца прыходзіць земснарад, блакіруе перакат змяістым хобатам пантонных груб. Ракітны.

4. перан.; што. Паралізаваць. Самаўпэўненасць старшыны абяззбройвала, блакіравала волю і намер. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Блакірава́ць (БРС). Рус. блоки́ровать, укр. блокува́ти (апошняе, відавочна, з польск. blokować; суф. ‑ирув‑ати ва ўкр. мове няма). Запазычанне з ням. blockieren (а гэта, можа, з франц. bioquer). Фасмер, 1, 176; Шанскі, 1, Б, 142. Да гісторыі ням. слова гл. Клюге, 85.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

блоки́ровать сов., несов. блакірава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блакіро́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

1. гл. блакіраваць.

2. мн. -і, -ро́вак. Сістэма сігнальных канструкцый для рэгулявання руху цягнікоў.

|| прым. блакіро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блакірава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. блакіраваць і блакіравацца ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блакірава́цца 1, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак. і незак.

Уступіць (уступаць) у блок ​2.

блакірава́цца 2, ‑руецца; незак.

Зал. да блакіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)