блакно́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. блакно́тны блакно́тная блакно́тнае блакно́тныя
Р. блакно́тнага блакно́тнай
блакно́тнае		 блакно́тнага блакно́тных
Д. блакно́тнаму блакно́тнай блакно́тнаму блакно́тным
В. блакно́тны (неадуш.)
блакно́тнага (адуш.)		 блакно́тную блакно́тнае блакно́тныя (неадуш.)
блакно́тных (адуш.)
Т. блакно́тным блакно́тнай
блакно́тнаю		 блакно́тным блакно́тнымі
М. блакно́тным блакно́тнай блакно́тным блакно́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блакно́тны блокно́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блакно́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да блакнота. [Сакратар ячэйкі] сагнуўся над сталом і перачытваў напісанае на блакнотных лістках. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блакно́т, -а, М -но́це, мн. -ы, -аў, м.

Запісная кніжка з адрыўнымі лістамі.

|| прым. блакно́тны, -ая, -ае.

Блакнотныя лісткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блокно́тный блакно́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)