блакга́ўз
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
блакга́ўз |
блакга́ўзы |
| Р. |
блакга́ўза |
блакга́ўзаў |
| Д. |
блакга́ўзу |
блакга́ўзам |
| В. |
блакга́ўз |
блакга́ўзы |
| Т. |
блакга́ўзам |
блакга́ўзамі |
| М. |
блакга́ўзе |
блакга́ўзах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
блакга́ўз, -а, мн. -ы, -аў, м.
Абарончае ўмацаванае збудаванне для вядзення кругавога кулямётнага або артылерыйскага агню.
|| прым. блакга́ўзны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
блакга́ўз м., воен. блокга́уз
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)