блазнава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блазну́ю блазну́ем
2-я ас. блазну́еш блазну́еце
3-я ас. блазну́е блазну́юць
Прошлы час
м. блазнава́ў блазнава́лі
ж. блазнава́ла
н. блазнава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час блазну́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блазнава́ць несов., разг.

1. пая́сничать;

2. де́лать (говори́ть) глу́пости

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блазнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак.

Разм. Строіць з сябе блазна (у 2 знач.), дурэць; гаварыць глупствы, недарэчна жартаваць. Ад таго, што на іх ніхто не глядзеў, у Мікалая з Іванам адпала ахвота блазнаваць. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блазнава́цца несов., разг., см. блазнава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ерничать несов. га́ернічаць, блазнава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ерствовать несов. га́ернічаць, блазнава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балага́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Разм. Крыўляцца, блазнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пая́сничать несов., разг. блазнава́ць; крыўля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блазнава́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. блазнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паблазнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.

Разм. Блазнаваць некаторы час. Паблазнаваў і хопіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)