блазнава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
блазнава́ты |
блазнава́тая |
блазнава́тае |
блазнава́тыя |
| Р. |
блазнава́тага |
блазнава́тай
блазнава́тае |
блазнава́тага |
блазнава́тых |
| Д. |
блазнава́таму |
блазнава́тай |
блазнава́таму |
блазнава́тым |
| В. |
блазнава́ты (неадуш.)
блазнава́тага (адуш.) |
блазнава́тую |
блазнава́тае |
блазнава́тыя (неадуш.)
блазнава́тых (адуш.) |
| Т. |
блазнава́тым |
блазнава́тай
блазнава́таю |
блазнава́тым |
блазнава́тымі |
| М. |
блазнава́тым |
блазнава́тай |
блазнава́тым |
блазнава́тых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
блазнава́ты, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Крыху, злёгку блазенскі. Блазнаватыя кепікі. Блазнаватая ўсмешка.
2. Тое, што і дурнаваты. От ужо і хлопцы якія павырасталі, а .. [Праксэда] ўсё глядзіць на свайго Мікодыма, як на блазнаватага. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блажно́й прост. дурны́, блазнава́ты, шалёны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блаже́нный
1. (счастливый) шчаслі́вы;
2. (глуповатый) разг. прыду́ркаваты, блазнава́ты;
3. церк. блажэ́нны;
◊
блаже́нной па́мяти до́брай па́мяці;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)