биле́тёр білецёр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

білецёр м. билетёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Білецёр. Рус. билетёр, укр. білете́р. Новае запазычанне з франц. billetier (ад billet ’білет’). Шанскі, 1, Б, 118.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)