би́вень (у слона, моржа) бі́вень, род. бі́ўня м.; (у кабана) іко́л, род. ікла́ м., мн. і́клы, -лаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бі́вень (род. бі́ўня) м. би́вень

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іко́л (род. ікла́) м. клык; би́вень

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бі́вень. Відаць, запазычанне (як і ўкр. би́вень) з рус. би́вень ’тс’ (утварэнне суфіксам ‑ень < ‑ьнь ад бить, параўн. Шанскі, 1, Б, 116).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)