бето́ншчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бето́ншчыца бето́ншчыцы
Р. бето́ншчыцы бето́ншчыц
Д. бето́ншчыцы бето́ншчыцам
В. бето́ншчыцу бето́ншчыц
Т. бето́ншчыцай
бето́ншчыцаю		 бето́ншчыцамі
М. бето́ншчыцы бето́ншчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бето́ншчыца ж. бето́нщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бето́ншчыца, ‑ы, ж.

Жан. да бетоншчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бето́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па бетонных работах.

|| ж. бето́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бето́нщица бето́ншчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)