бетані́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бетані́т
Р. бетані́ту
Д. бетані́ту
В. бетані́т
Т. бетані́там
М. бетані́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бетані́т, -ту м. бетони́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бетані́т, ‑у, м.

Штучны камень, зроблены з бетону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)