бестсе́лер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Папулярная кніга, фільм і пад., якія маюць камерцыйны поспех.

Гэты раман — першы б. аўтара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бестсе́лер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бестсе́лер бестсе́леры
Р. бестсе́лера бестсе́лераў
Д. бестсе́леру бестсе́лерам
В. бестсе́лер бестсе́леры
Т. бестсе́лерам бестсе́лерамі
М. бестсе́леры бестсе́лерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бестсе́лер м. бестсе́ллер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бестсе́лер, ‑а, м.

У шэрагу замежных краін — ходкая, выдадзеная вялікім тыражом, кніга; ходкі тавар.

[Ад англ. best — лепшы, большы і sell — прадавацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бестсе́ллер бестсе́лер, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)