бе́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бе́ст
Р. бе́сту
Д. бе́сту
В. бе́ст
Т. бе́стам
М. бе́сце

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

◎ Мы́рка ’нырка’ (Бест.). Да нырка (гл.). Аб мене н > м гл. Карскі, 1, 324.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)