бессме́ртник бот. сухацве́т, -ту м., бяссме́ртнік, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імартэ́ль ж., бот. имморте́ль, бессме́ртник м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяссме́ртнік, -ку м., бот. бессме́ртник, имморте́ль ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пасме́ртнік, посміртнік ’бурачок камяністы, Alyssum saxatile L.’ (Бейл.). З рус. бессмертник ’сухацвет’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Несмяртэ́льнік ’старасцень, Senecio vernalis’ (брэсц., Кіс.; паст., Сл. ПЗБ). З польск. nieśmiertelnik ’назвы розных кветак, якія захоўваюць свой знешні выгляд пры высыханні’, параўн. рус. бессмертник; запазычанне вызначаецца паводле фанетычнага крытэрыю (спалучэнне ‑тэ‑), параўн. несмярцельны (несмертельний) ’бессмяротны; несмяротны’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)