бе́ркавец, -каўца, мн. -каўцы, -каўцаў, м.

Старая мера вагі, роўная 10 пудам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́ркавец

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бе́ркавец бе́ркаўцы
Р. бе́ркаўца бе́ркаўцаў
Д. бе́ркаўцу бе́ркаўцам
В. бе́ркавец бе́ркаўцы
Т. бе́ркаўцам бе́ркаўцамі
М. бе́ркаўцы бе́ркаўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бе́ркавец, -каўца м., уст. бе́рковец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́ркавец, ‑каўца, м.

Старая мера вагі, роўная 10 пудам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бе́ркавец ’дзесяць пудоў’ (БРС). Рус. бе́рковец, укр. бе́рковець. Скарачэнне з *бьрковьскъ пѫдъ (ст.-рус. бьрковьскъ, берковьскъ). Ад назвы шведскага горада Björkö. Падрабязна Фасмер, 1, 156–157; Шанскі, 1, Б, 98.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бе́рковец ист. бе́ркавец, -каўца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скупы́, -а́я, -о́е.

1. Празмерна беражлівы, да прагнасці ашчадны.

Скупая суседка.

Скупа (прысл.) траціць грошы.

2. Які сведчыць аб празмернай беражлівасці, прагнасці.

С. падарунак.

3. Які не дасягае крыху якой-н. меры, вагі і пад., няпоўны (разм.).

С. беркавец сена.

С. кілаграм цукру.

Скупая вячэра (бедная, мізэрная).

4. перан. Недастатковы, слабы ў сваім праяўленні; умераны, стрыманы.

С. дожджык.

Скупыя словы пахвалы.

С. на словы чалавек (які маўчыць).

|| наз. ску́пасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)