берасця́ны гл. бяроста.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

берасцяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. берасцяны́ берасцяна́я берасцяно́е берасцяны́я
Р. берасцяно́га берасцяно́й
берасцяно́е		 берасцяно́га берасцяны́х
Д. берасцяно́му берасцяно́й берасцяно́му берасцяны́м
В. берасцяны́ (неадуш.) берасцяно́ю берасцяно́е берасцяны́я (неадуш.)
Т. берасцяны́м берасцяно́й
берасцяно́ю		 берасцяны́м берасцяны́мі
М. берасцяны́м берасцяно́й берасцяны́м берасцяны́х

Іншыя варыянты: берасця́ны.

Крыніцы: prym2009.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

берасця́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. берасця́ны берасця́ная берасця́нае берасця́ныя
Р. берасця́нага берасця́най
берасця́нае		 берасця́нага берасця́ных
Д. берасця́наму берасця́най берасця́наму берасця́ным
В. берасця́ны (неадуш.)
берасця́нага (адуш.)		 берасця́ную
берасця́наю		 берасця́нае берасця́ныя (неадуш.)
берасця́ных (адуш.)
Т. берасця́ным берасця́най
берасця́наю		 берасця́ным берасця́нымі
М. берасця́ным берасця́най берасця́ным берасця́ных

Іншыя варыянты: берасцяны́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

берасця́ны берестяно́й;

○ ~ны́я гра́маты — берестяны́е гра́моты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

берасця́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бяросты; зроблены з бяросты. Берасцяны кошык. Берасцяная труба. Берасцяны дзёгаць. □ Я хацеў табе сёння Ліст пісаць на кары берасцянай, Як пісалі калісьці Каханым сваім Палачане. Лойка.

•••

Берасцяныя граматы гл. грамата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяро́ста, -ы, ДМ -сце, ж.

Верхні слой бярозавай кары.

Абдзерці бяросту.

|| прым. берасто́вы, -ая, -ае, бяро́ставы, -ая, -ае і берасця́ны, -ая, -ае.

○

Берасцяная грамата — старажытныя пісьмы і дакументы на бяросце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

берестяно́й берасця́ны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

берасто́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і берасцяны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́ц, ‑рца, м.

Драўляная або металічная пасудзіна з ручкай для зачэрпвання вады, квасу і пад.; конаўка. На гэты крук дзед вешаў берасцяны карэц, якім усе пілі ваду з крыніцы. Грамовіч. Вольга карцом мерала малако, налівала ў гладышкі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ту́яс ‘пасудзіна з бяросты для захоўвання або пераноскі чаго-небудзь’ (віл., Сл. ПЗБ), туясо́к ‘берасцяны сасуд для ягад’ (паўн.-усх., КЭС). З рус. ту́ес ‘каробка з бяросты з драўляным вечкам для яек, малака, мукі, солі, грыбоў, ягад’, запазычанага з комі tujes, tujis, удм. tuji̮s ‘тс’, параўн. удм. туй ‘бяроста’ (Фасмер, 4, 115; Лыткін, Зб. Аванесаву, 176–179; Анікін, 560).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)