бе́нч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бе́нч бе́нчы
Р. бе́нча бе́нчаў
Д. бе́нчу бе́нчам
В. бе́нч бе́нчы
Т. бе́нчам бе́нчамі
М. бе́нчы бе́нчах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)