бензаба́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бензаба́к бензаба́кі
Р. бензаба́ка бензаба́каў
Д. бензаба́ку бензаба́кам
В. бензаба́к бензаба́кі
Т. бензаба́кам бензаба́камі
М. бензаба́ку бензаба́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бензаба́к м. бензоба́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бензаба́к, ‑а, м.

Пасудзіна для вадкага паліва ў якой‑н. машыне, самалёце і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бензоба́к бензаба́к, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бенза...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: бензін, бензінавы, напрыклад: бензабак, бензакалонка, бензасховішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)