бе́ліва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бе́ліва
Р. бе́ліва
Д. бе́ліву
В. бе́ліва
Т. бе́лівам
М. бе́ліве

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бе́ліва ср., разг. побе́лка ж., беле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)