беляшы́, -о́ў, адз. бяля́ш, беляша́, м.

Невялікія круглыя піражкі з мясной начынкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беляшы́ (ед. бяля́ш, род. беляша́ м.) кул. беляши́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беляшы́, ‑оў; адз. бяляш, беляша, м.

Печаныя круглыя адкрытыя піражкі з мясной начынкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяля́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бяля́ш беляшы́
Р. беляша́ беляшо́ў
Д. беляшу́ беляша́м
В. бяля́ш беляшы́
Т. беляшо́м беляша́мі
М. беляшы́ беляша́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

беляши́ кул. беляшы́, -шо́ў мн.;

беля́ш ед. бяля́ш, род. беляша́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)