бе́льскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бе́льскі |
бе́льская |
бе́льскае |
бе́льскія |
| Р. |
бе́льскага |
бе́льскай
бе́льскае |
бе́льскага |
бе́льскіх |
| Д. |
бе́льскаму |
бе́льскай |
бе́льскаму |
бе́льскім |
| В. |
бе́льскі (неадуш.)
бе́льскага (адуш.) |
бе́льскую |
бе́льскае |
бе́льскія (неадуш.)
бе́льскіх (адуш.) |
| Т. |
бе́льскім |
бе́льскай
бе́льскаю |
бе́льскім |
бе́льскімі |
| М. |
бе́льскім |
бе́льскай |
бе́льскім |
бе́льскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
рэ́дкасць, ‑і, ж.
1. Якасць чаго‑н. рэдкага. Рэдкасць насельніцтва. Рэдкасць лесу.
2. Прадмет, выпадак, з’ява, якія рэдка сустракаюцца, бываюць не часта. А баравік — рэдкасць. Таму і не любяць грыбнікі гэтых мясцін. Кандрусевіч. У Запаляр’і, дзе навокал ляжыць тундра і жывыя кветкі з’яўляюцца рэдкасцю, .. [Нарыльск] увесь у кветках, дагледжаных чалавекам. Скрыган.
•••
Музейная рэдкасць — пра што‑н. устарэлае, што выйшла з ужытку, не мае практычнага прымянення.
На рэдкасць — у вышэйшай ступені, выключна. Вось Мірон Сцяпанавіч Бельскі. Добры, на рэдкасць мілы чалавек. Ракітны. Дні стаялі на рэдкасць пагодлівыя. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)