Бе́льма, бе́льмы ’вочы’. Гл. бяльмо́.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зе́кры, -раў ед. нет, прост. бу́ркалы, бе́льма
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бе́льмы, -маў ед. нет, груб., прост. бе́льма, гляде́лки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бяльмо́. Рус. бельмо́, укр. більмо́, польск. bielmo, чэш. bělmo і г. д. Прасл. *bělьmo, утварэнне суфіксам ‑ьmo ад *běl‑ ’белы’. Слаўскі, 1, 33. Сюды як метафара бе́льма ’вочы’ (Сцяц., Сцяшк. МГ), таксама бе́льмы (Нас., Сцяшк. МГ, Бяльк., Шат.), бельмачы́ (Сцяц.), більмакі́ (Бяльк.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)