бельгі́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бельгі́йка бельгі́йкі
Р. бельгі́йкі бельгі́ек
Д. бельгі́йцы бельгі́йкам
В. бельгі́йку бельгі́ек
Т. бельгі́йкай
бельгі́йкаю		 бельгі́йкамі
М. бельгі́йцы бельгі́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бельгі́йка,

гл. бельгійцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бельгі́йцы, -аў, адз. бельгі́ец, -гійца, м.

Асноўнае насельніцтва Бельгіі.

|| ж. бельгі́йка, -і, ДМ -гійцы, мн. -і, -гі́ек.

|| прым. бельгі́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бельги́йка бельгі́йка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бельгі́йцы, ‑аў; адз. бельгіец, ‑гійца, м.; бельгійка, ‑і, ДМ ‑гійцы; мн. бельгійкі, ‑гіек; ж.

Асноўнае насельніцтва Бельгіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)