белчанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. белчанё́ белчаня́ты
Р. белчаня́ці белчаня́т
Д. белчаня́ці белчаня́там
В. белчанё́ белчаня́т
Т. белчанё́м белчаня́тамі
М. белчаня́ці белчаня́тах

Іншыя варыянты: белчаня́.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белчанё ср., см. белчаня́

белчаня́ и белчанё, -ня́ці ср. бельчо́нок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

белчаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. белчаня́ белчаня́ты
Р. белчаня́ці белчаня́т
Д. белчаня́ці белчаня́там
В. белчаня́ белчаня́т
Т. белчанё́м белчаня́тамі
М. белчаня́ці белчаня́тах

Іншыя варыянты: белчанё́.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)