белушы́ны гл. бялуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белушы́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белушы́ны белушы́ная белушы́нае белушы́ныя
Р. белушы́нага белушы́най
белушы́нае		 белушы́нага белушы́ных
Д. белушы́наму белушы́най белушы́наму белушы́ным
В. белушы́ны
белушы́нага		 белушы́ную белушы́нае белушы́ныя
белушы́ных
Т. белушы́ным белушы́най
белушы́наю		 белушы́ным белушы́нымі
М. белушы́ным белушы́най белушы́ным белушы́ных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бялу́ха, -і, ДМ -лу́се, мн. -і, -лу́х, ж.

Палярны дэльфін, які ў дарослым стане мае белую афарбоўку.

|| прым. белушы́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)