беласто́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
беласто́цкі |
беласто́цкая |
беласто́цкае |
беласто́цкія |
| Р. |
беласто́цкага |
беласто́цкай
беласто́цкае |
беласто́цкага |
беласто́цкіх |
| Д. |
беласто́цкаму |
беласто́цкай |
беласто́цкаму |
беласто́цкім |
| В. |
беласто́цкі (неадуш.)
беласто́цкага (адуш.) |
беласто́цкую |
беласто́цкае |
беласто́цкія (неадуш.)
беласто́цкіх (адуш.) |
| Т. |
беласто́цкім |
беласто́цкай
беласто́цкаю |
беласто́цкім |
беласто́цкімі |
| М. |
беласто́цкім |
беласто́цкай |
беласто́цкім |
беласто́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
белосто́кский беласто́цкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
анёльскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае дачыненне да анёла (у 1 знач.).
2. перан. Разм. Вельмі лагодны, пяшчотны, далікатны. Анёльскі голас. Анёльскае аблічча. □ Тавар беластоцкі, каторы пагорш, Ён [гандляр] з ласкай анёльскай збывае за грош. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)