белако́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белако́ры белако́рая белако́рае белако́рыя
Р. белако́рага белако́рай
белако́рае		 белако́рага белако́рых
Д. белако́раму белако́рай белако́раму белако́рым
В. белако́ры (неадуш.)
белако́рага (адуш.)		 белако́рую белако́рае белако́рыя (неадуш.)
белако́рых (адуш.)
Т. белако́рым белако́рай
белако́раю		 белако́рым белако́рымі
М. белако́рым белако́рай белако́рым белако́рых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белако́ры, ‑ая, ‑ае.

З белай карой. Над Абалянкаю сяло, дзе белакорая, адна, як ветразь ранніх зім і лет, стаіць бярозка ля акна, з якога мне адкрыўся свет. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)