белазу́бы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белазу́бы белазу́бая белазу́бае белазу́быя
Р. белазу́бага белазу́бай
белазу́бае		 белазу́бага белазу́бых
Д. белазу́баму белазу́бай белазу́баму белазу́бым
В. белазу́бы (неадуш.)
белазу́бага (адуш.)		 белазу́бую белазу́бае белазу́быя (неадуш.)
белазу́бых (адуш.)
Т. белазу́бым белазу́бай
белазу́баю		 белазу́бым белазу́бымі
М. белазу́бым белазу́бай белазу́бым белазу́бых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белазу́бы белозу́бый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

белазу́бы, ‑ая, ‑ае.

У якога вельмі белыя зубы. Красуня белазубая Йдзе да сваёй ракі, Нялюбаму ці любаму Ў ёй мые ручнікі? Пысін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белозу́бый белазу́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бела...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню: 1) слову «белы» (у 1, 2 знач.), напрыклад: белабароды, белабокі, белазубы; 2) слову «белы» (у 3 знач.), напрыклад: белагвардзейскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)