беко́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беко́нны беко́нная беко́ннае беко́нныя
Р. беко́ннага беко́ннай
беко́ннае		 беко́ннага беко́нных
Д. беко́ннаму беко́ннай беко́ннаму беко́нным
В. беко́нны (неадуш.)
беко́ннага (адуш.)		 беко́нную беко́ннае беко́нныя (неадуш.)
беко́нных (адуш.)
Т. беко́нным беко́ннай
беко́ннаю		 беко́нным беко́ннымі
М. беко́нным беко́ннай беко́нным беко́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

беко́нны беко́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беко́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бекону; які служыць для прыгатавання бекону. Беконная свініна. // Які займаецца прыгатаваннем бекону. Беконная фабрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беко́н, -у, м.

Прасоленая або правэнджаная свініна асобага прыгатавання.

|| прым. беко́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беко́нный беко́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)