безэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. безэ́ безэ́
Р. безэ́ безэ́
Д. безэ́ безэ́
В. безэ́ безэ́
Т. безэ́ безэ́
М. безэ́ безэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

безэ́, нескл., н.

Лёгкае пірожнае з узбітых яечных бялкоў і цукру.

З’есці б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безэ́ нескл., ср., кул. безе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безэ́, нескл., н.

Лёгкае пірожнае з узбітых яечных бялкоў і цукру.

[Ад фр. baiser — пацалунак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безе́ кул. безэ́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)