безыдэ́йны, -ая, -ае.

Пазбаўлены ідэйнасці, беспрынцыповы.

Б. кінафільм.

|| наз. безыдэ́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безыдэ́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безыдэ́йны безыдэ́йная безыдэ́йнае безыдэ́йныя
Р. безыдэ́йнага безыдэ́йнай
безыдэ́йнае		 безыдэ́йнага безыдэ́йных
Д. безыдэ́йнаму безыдэ́йнай безыдэ́йнаму безыдэ́йным
В. безыдэ́йны (неадуш.)
безыдэ́йнага (адуш.)		 безыдэ́йную безыдэ́йнае безыдэ́йныя (неадуш.)
безыдэ́йных (адуш.)
Т. безыдэ́йным безыдэ́йнай
безыдэ́йнаю		 безыдэ́йным безыдэ́йнымі
М. безыдэ́йным безыдэ́йнай безыдэ́йным безыдэ́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

безыдэ́йны безыде́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безыдэ́йны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім адсутнічае ідэйнасць. Безыдэйны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безыде́йный безыдэ́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)