беззабаро́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. беззабаро́нны беззабаро́нная беззабаро́ннае беззабаро́нныя
Р. беззабаро́ннага беззабаро́ннай
беззабаро́ннае
беззабаро́ннага беззабаро́нных
Д. беззабаро́ннаму беззабаро́ннай беззабаро́ннаму беззабаро́нным
В. беззабаро́нны (неадуш.)
беззабаро́ннага (адуш.)
беззабаро́нную беззабаро́ннае беззабаро́нныя (неадуш.)
беззабаро́нных (адуш.)
Т. беззабаро́нным беззабаро́ннай
беззабаро́ннаю
беззабаро́нным беззабаро́ннымі
М. беззабаро́нным беззабаро́ннай беззабаро́нным беззабаро́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

беззабаро́нны невозбра́нный, безвозбра́нный, беззапре́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беззабаро́нны, ‑ая, ‑ае.

Адкрыты, дазволены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безвозбра́нный беззабаро́нны, во́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беззапре́тный книжн. беззабаро́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невозбра́нный уст. беззабаро́нны; (незапрещённый) незабаро́нены; во́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)