безаблі́чны, -ая, -ае.

Пазбаўлены індывідуальнасці, своеасаблівасці, характэрных прыкмет.

Б. артыст.

|| наз. безаблі́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безаблі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безаблі́чны безаблі́чная безаблі́чнае безаблі́чныя
Р. безаблі́чнага безаблі́чнай
безаблі́чнае		 безаблі́чнага безаблі́чных
Д. безаблі́чнаму безаблі́чнай безаблі́чнаму безаблі́чным
В. безаблі́чны (неадуш.)
безаблі́чнага (адуш.)		 безаблі́чную безаблі́чнае безаблі́чныя (неадуш.)
безаблі́чных (адуш.)
Т. безаблі́чным безаблі́чнай
безаблі́чнаю		 безаблі́чным безаблі́чнымі
М. безаблі́чным безаблі́чнай безаблі́чным безаблі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

безаблі́чны безли́чный; безли́кий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безаблі́чны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены своеасаблівасці, індывідуальнасці, характэрных прыкмет. Безаблічная істота. Безаблічная маса. Безаблічны герой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безли́кий безаблі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безли́чный

1. безаблі́чны;

2. грам. безасабо́вы;

безли́чное предложе́ние безасабо́вы сказ.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)