бе́жанскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бе́жанскі бе́жанская бе́жанскае бе́жанскія
Р. бе́жанскага бе́жанскай
бе́жанскае		 бе́жанскага бе́жанскіх
Д. бе́жанскаму бе́жанскай бе́жанскаму бе́жанскім
В. бе́жанскі (неадуш.)
бе́жанскага (адуш.)		 бе́жанскую бе́жанскае бе́жанскія (неадуш.)
бе́жанскіх (адуш.)
Т. бе́жанскім бе́жанскай
бе́жанскаю		 бе́жанскім бе́жанскімі
М. бе́жанскім бе́жанскай бе́жанскім бе́жанскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бе́жанскі бе́женский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́жанскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бежанцаў. Рыпучыя колы бежанскай фурманкі мелюць жарству дарогі, якая вядзе немаведама куды. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́жанец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які пакінуў месца свайго жыхарства з прычыны вайны або якога-н. бедства.

|| ж. бе́жанка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. бе́жанскі, -ая, -ае.

Бежанскія фурманкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́женский бе́жанскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)