бедуі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бедуі́нскі бедуі́нская бедуі́нскае бедуі́нскія
Р. бедуі́нскага бедуі́нскай
бедуі́нскае		 бедуі́нскага бедуі́нскіх
Д. бедуі́нскаму бедуі́нскай бедуі́нскаму бедуі́нскім
В. бедуі́нскі (неадуш.)
бедуі́нскага (адуш.)		 бедуі́нскую бедуі́нскае бедуі́нскія (неадуш.)
бедуі́нскіх (адуш.)
Т. бедуі́нскім бедуі́нскай
бедуі́нскаю		 бедуі́нскім бедуі́нскімі
М. бедуі́нскім бедуі́нскай бедуі́нскім бедуі́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бедуі́нскі бедуи́нский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бедуі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бедуінаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бедуі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прадстаўнік качавых і паўкачавых арабаў-жывёлаводаў.

|| ж. бедуі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. бедуі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бедуи́нский бедуі́нскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)