бе́гам
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| бе́гам |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
марафо́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.
Спартсмен, які займаецца марафонскім бегам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бе́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бе́г |
| Р. |
бе́гу |
| Д. |
бе́гу |
| В. |
бе́г |
| Т. |
бе́гам |
| М. |
бе́гу |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
марафо́нец, ‑нца, м.
Спартсмен, які займаецца марафонскім бегам, плаваннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бягу́н, бегуна́, мн. бегуны́, бегуно́ў, м.
Той, хто хутка бегае; спартсмен, які займаецца бегам (у 1 знач.).
Б. на кароткія дыстанцыі.
|| ж. бягу́ння, -і, мн. -і, -яў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбе́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж. (разм.).
1. гл. разбегчыся.
2. Размінка бегам перад спартыўнымі выступленнямі.
3. Разыходжанне, несупадзенне ў чым-н.; супярэчнасць.
Р. ў два міліметры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лы́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да лыжаў. Лыжная фабрыка. Лыжны след. // Прызначаны для хадзьбы на лыжах. Лыжка касцюм. // Звязаны з хадзьбой, бегам на лыжах. Лыжны спорт. Лыжны паход.
2. Які складаецца з лыжнікаў. Лыжная каманда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбе́жка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. разбягацца — разбегчыся (у 7 знач.).
2. Р мн. ‑жак. Размінка бегам перад спартыўнымі выступленнямі.
3. Р мн. ‑жак. Разыходжанне, несупадзенне ў чым‑н.; супярэчнасць. Разбежка ў адзін міліметр. □ Тэхнічная памяць і спрактыкаванасць дапамаглі [Пракапенку] намнога скараціць разбежку паміж машынным і дапаможным часам. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бе́гаць, бе́гаю, бе́гаеш, бе́гае; незак.
1. Тое, што і бегчы (у 1 знач.), але абазначае дзеянне, якое адбываецца шматразова ці ў розных напрамках.
Мурашкі бегаюць.
2. Часта бываць у каго-н., хадзіць да каго-н.
Б. па хатах.
3. за кім. Заляцацца да каго-н. (разм.).
Б. за дзяўчынай.
4. Займацца бегам як спортам.
Б. хутчэй за ўсіх.
5. Хутка рухацца, мільгацець (аб прадметах, пальцах, вачах і пад.; разм.).
Вочы так і бегаюць, як у злодзея.
◊
Па завуголлі бегаць (разм., неадабр.) — пазбягаць працы.
Па нітачцы бегаць (разм., неадабр.) — быць паслухмяным, дысцыплінаваным.
|| наз. бе́ганне, -я, н. (да 1 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бягу́н, бегуна, м.
1. Той, хто хутка бегае. Першы ў атрадзе бягун. // Спартсмен, які займаецца бегам (у 2 знач.). Бягун на сярэднюю дыстанцыю.
2. Уст. Скоры на хаду конь. Фурман фарсіста ляснуў пугай, Вязе ў парадны ход папоў І, нацягнуўшы лейцы туга, Спыняе пару бегуноў. Колас.
3. толькі мн. (бегуны́, ‑оў). Прыстасаванне для размолвання і змешвання розных матэрыялаў.
4. Уст. Уцякач. Ляснік маўчаў, Ён сам ведаў, што лес напоўнен незнаёмымі людзьмі — бегунамі, якія хаваліся ад польскай улады. Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)