баўтану́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. баўтану́ баўтанё́м
2-я ас. баўтане́ш баўтаняце́
3-я ас. баўтане́ баўтану́ць
Прошлы час
м. баўтану́ў баўтану́лі
ж. баўтану́ла
н. баўтану́ла
Загадны лад
2-я ас. баўтані́ баўтані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час баўтану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баўтану́ць сов., однокр., разг.

1. (жидкость) болтну́ть, взболтну́ть;

2. (резко, отрывисто ударить чем-л. по воде) плесну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баўтану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. і аднакр.

Разм.

1. Скалануць якую‑н. пасудзіну з вадкасцю. Баўтануць біклажкай.

2. Матнуць галавою, нагою і пад. Хомка троху прыпамінаў, але [невыразна] баўтануў галавою, бо не меў ахвоты размаўляць. Гарэцкі.

3. Рэзка, адрывіста пляснуць чым‑н. па вадзе. Вось ён [сом] блізка баўтануў хвастом і перавярнуўся. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баўтну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Тое, што і баўтануць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

болтну́ть​I сов., однокр., разг.

1. (жидкость) баўтану́ць;

2. (чем-л.) матляну́ць; махну́ць; матну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)