бая́рышня
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бая́рышня |
бая́рышні |
| Р. |
бая́рышні |
бая́рышань |
| Д. |
бая́рышні |
бая́рышням |
| В. |
бая́рышню |
бая́рышань |
| Т. |
бая́рышняй
бая́рышняю |
бая́рышнямі |
| М. |
бая́рышні |
бая́рышнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бая́рышня ж., ист. боя́рышня
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бая́рышня, ‑і; Р мн. ‑шань; ж.
Гіст. Незамужняя дачка баярына (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
боя́рышня ист. бая́рышня, -ні ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)