Бая́ршчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бая́ршчына
Р. Бая́ршчыны
Д. Бая́ршчыне
В. Бая́ршчыну
Т. Бая́ршчынай
Бая́ршчынаю
М. Бая́ршчыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бая́ршчына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. бая́ршчына
Р. бая́ршчыны
Д. бая́ршчыне
В. бая́ршчыну
Т. бая́ршчынай
бая́ршчынаю
М. бая́ршчыне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бая́ршчына ж., ист.

1. (господство бояр) боя́рщина;

2. см. па́ншчына

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бая́ршчына, ‑ы, м.

Гіст.

1. Перыяд у гісторыі рускай дзяржавы, калі панавала і правіла баярства. Гэта было ў часы баяршчыны.

2. Вотчына баярына. Працаваць на баяршчыне.

3. Тое, што і паншчына. Адбываць баяршчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

боя́рщина

1. (господство бояр) бая́ршчына, -ны ж.;

2. (барщина) па́ншчына, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)