баядэ́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. баядэ́рка баядэ́ркі
Р. баядэ́ркі баядэ́рак
Д. баядэ́рцы баядэ́ркам
В. баядэ́рку баядэ́рак
Т. баядэ́ркай
баядэ́ркаю		 баядэ́ркамі
М. баядэ́рцы баядэ́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

баядэ́ра, -ы, мн. -ы, -дэ́р і баядэ́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (уст.).

Еўрапейская назва прафесійнай танцоўшчыцы ў Індыі (пры храмах, на святах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баядэ́ра и баядэ́рка ж., уст., театр. баяде́ра, баяде́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баядэ́ра, ‑ы і баядэ́рка, ‑і; Р мн. ‑рак, ж.

Уст. Усходняя танцоўшчыца, якая ўдзельнічала ў рэлігійных цырымоніях, а таксама выступала ў рэстаранах, прыватных дамах і інш.

[Партуг. bailadeira — танцоўшчыца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баяде́ра и баяде́рка уст. баядэ́ра, -ры ж., баядэ́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)