бахрома́ ж. махры́, -ро́ў, ед. махо́р, -хра́ м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
махры́ (ед. махо́р, -хра́ м.) бахрома́ ж.; махры́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бахрама́ ’махры’ (Бяльк.), бахрома́ (Сакал.), бахрыма́ (Бяльк.). Рус. бахрома́, укр. бахрома́. Запазычанне з цюрк. моў: параўн. тур., крым.-тат. maχrama ’вуаль для жанчын’ (< араб.), Фасмер, 1, 137; Дзмітрыеў (Тюрк. эл., 19–20) удакладняе, што запазычанне з кыпч. цюрк. моў (дзе ёсць чаргаванне m : b). Параўн. яшчэ Шанскі, 1, Б, 60. Бел. і ўкр. словы, відавочна, узяты з рус. мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дра́пкі, -пак ед. нет, обл. дли́нная вита́я и́ли плетёная бахрома́ у полоте́нца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)