батыска́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
батыска́ф |
батыска́фы |
| Р. |
батыска́фа |
батыска́фаў |
| Д. |
батыска́фу |
батыска́фам |
| В. |
батыска́ф |
батыска́фы |
| Т. |
батыска́фам |
батыска́фамі |
| М. |
батыска́фе |
батыска́фах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
батыска́ф м., мор. батиска́ф
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
батыска́ф, ‑а, м.
Самаходны апарат для глыбакаводных даследаванняў.
[Грэч. bathýs — глыбокі, skáphos — судна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
батиска́ф батыска́ф, -фа м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)