батуты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца скачкамі на батуце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бату́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бату́т бату́ты
Р. бату́та бату́таў
Д. бату́ту бату́там
В. бату́т бату́ты
Т. бату́там бату́тамі
М. бату́це бату́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мі́ні-бату́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мі́ні-бату́т мі́ні-бату́ты
Р. мі́ні-бату́та мі́ні-бату́таў
Д. мі́ні-бату́ту мі́ні-бату́там
В. мі́ні-бату́т мі́ні-бату́ты
Т. мі́ні-бату́там мі́ні-бату́тамі
М. мі́ні-бату́це мі́ні-бату́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)