батуты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
батуты́ст |
батуты́сты |
| Р. |
батуты́ста |
батуты́стаў |
| Д. |
батуты́сту |
батуты́стам |
| В. |
батуты́ста |
батуты́стаў |
| Т. |
батуты́стам |
батуты́стамі |
| М. |
батуты́сце |
батуты́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
батуты́ст м., спорт. батути́ст, батуди́ст
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
батуты́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Спартсмен, які займаецца скачкамі на батуце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)