баталі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Мастак, творы якога прысвечаны ваеннай тэме.

Вядомы б.

|| прым. баталі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баталі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. баталі́ст баталі́сты
Р. баталі́ста баталі́стаў
Д. баталі́сту баталі́стам
В. баталі́ста баталі́стаў
Т. баталі́стам баталі́стамі
М. баталі́сце баталі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баталі́ст м., иск. батали́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баталі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, творы якога прысвечаны ваеннай тэматыцы. Экспазіцыя музея абароны Брэсцкай крэпасці папаўняецца яшчэ адным мастацкім творах маладога баталіста. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

батали́ст иск. баталі́ст, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)