бася́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бася́чка бася́чкі
Р. бася́чкі бася́чак
Д. бася́чцы бася́чкам
В. бася́чку бася́чак
Т. бася́чкай
бася́чкаю		 бася́чкамі
М. бася́чцы бася́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бася́чка ж., бран. бося́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бася́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да басяк (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бася́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Прадстаўнік дэкласаваных слаёў насельніцтва.

2. Свавольнік, нягоднік (разм., лаянк.).

|| ж. бася́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. бася́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бося́чка бася́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)