бася́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бася́цкі |
бася́цкая |
бася́цкае |
бася́цкія |
| Р. |
бася́цкага |
бася́цкай бася́цкае |
бася́цкага |
бася́цкіх |
| Д. |
бася́цкаму |
бася́цкай |
бася́цкаму |
бася́цкім |
| В. |
бася́цкі (неадуш.) бася́цкага (адуш.) |
бася́цкую |
бася́цкае |
бася́цкія (неадуш.) бася́цкіх (адуш.) |
| Т. |
бася́цкім |
бася́цкай бася́цкаю |
бася́цкім |
бася́цкімі |
| М. |
бася́цкім |
бася́цкай |
бася́цкім |
бася́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бася́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да басяка, уласцівы басяку (у 1, 2 знач.). Басяцкае жыццё. Басяцкія звычкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бася́цтва, -а, н.
Лад жыцця басякоў.
|| прым. бася́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бася́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Прадстаўнік дэкласаваных слаёў насельніцтва.
2. Свавольнік, нягоднік (разм., лаянк.).
|| ж. бася́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым. бася́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ракло́ ’заняпалы чалавек’ (зах.-бранск., Растарг.). Сярод адпаведнікаў параўнальна тэрытарыяльна блізкія рус. дан. ракло́ ’прайдзісвет, нягоднік’, ра́клый ’жулікаваты, прайдошысты’ і ўкр. харк. (Грынч., 3, 4, у прыкладзе падае менавіта Харкаў) ракло́ ’басяк’, ракля́цький ’басяцкі’, што, як быццам, асабліва з улікам фактычна аднолькавай семантыкі, паказвае на адзіную крыніцу — імаверна, запазычання з цыганскай мовы, параўн. Горбач, Арго, 30.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)