басурма́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. басурма́нка басурма́нкі
Р. басурма́нкі басурма́нак
Д. басурма́нцы басурма́нкам
В. басурма́нку басурма́нак
Т. басурма́нкай
басурма́нкаю		 басурма́нкамі
М. басурма́нцы басурма́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

басурма́нка басурма́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

басурма́нка ж., уст., бран. басурма́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

басурма́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да басурман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

басурма́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек іншай веры (уст.).

2. Пра несумленнага чалавека (лаянк.).

|| ж. басурма́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. басурма́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)