басту́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. басту́ючы басту́ючая басту́ючае басту́ючыя
Р. басту́ючага басту́ючай
басту́ючае		 басту́ючага басту́ючых
Д. басту́ючаму басту́ючай басту́ючаму басту́ючым
В. басту́ючы (неадуш.)
басту́ючага (неадуш.)		 басту́ючую басту́ючае басту́ючыя (неадуш.)
басту́ючых (адуш.)
Т. басту́ючым басту́ючай
басту́ючаю		 басту́ючым басту́ючымі
М. басту́ючым басту́ючай басту́ючым басту́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

басту́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. басту́ючы басту́ючая басту́ючае басту́ючыя
Р. басту́ючага басту́ючай
басту́ючае		 басту́ючага басту́ючых
Д. басту́ючаму басту́ючай басту́ючаму басту́ючым
В. басту́ючы (неадуш.)
басту́ючага (неадуш.)		 басту́ючую басту́ючае басту́ючыя (неадуш.)
басту́ючых (адуш.)
Т. басту́ючым басту́ючай
басту́ючаю		 басту́ючым басту́ючымі
М. басту́ючым басту́ючай басту́ючым басту́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

басту́ючы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. -
Н. басту́ючы басту́ючая басту́ючыя
Р. басту́ючага басту́ючай басту́ючых
Д. басту́ючаму басту́ючай басту́ючым
В. басту́ючага басту́ючую басту́ючых
Т. басту́ючым басту́ючай
басту́ючаю		 басту́ючымі
М. басту́ючым басту́ючай басту́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

басту́ючы

1. прич. басту́ющий;

2. в знач. сущ. басту́ющий;

сро́дкі для ~чых — сре́дства для басту́ющих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

басту́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад баставаць.

2. у знач. наз. басту́ючы, ‑ага, м. Удзельнік забастоўкі. Збор сродкаў у фонд бастуючых.

3. Дзеепрысл. незак. ад баставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бастава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. басту́ю басту́ем
2-я ас. басту́еш басту́еце
3-я ас. басту́е басту́юць
Прошлы час
м. бастава́ў бастава́лі
ж. бастава́ла
н. бастава́ла
Загадны лад
2-я ас. басту́й басту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час басту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

басту́ющий

1. прич. які (што) басту́е;

2. сущ. забасто́ўшчык, -ка м., басту́ючы, -чага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)