ба́скскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ба́скскі |
ба́скская |
ба́скскае |
ба́скскія |
| Р. |
ба́скскага |
ба́скскай ба́скскае |
ба́скскага |
ба́скскіх |
| Д. |
ба́скскаму |
ба́скскай |
ба́скскаму |
ба́скскім |
| В. |
ба́скскі (неадуш.) ба́скскага (адуш.) |
ба́скскую |
ба́скскае |
ба́скскія (неадуш.) ба́скскіх (адуш.) |
| Т. |
ба́скскім |
ба́скскай ба́скскаю |
ба́скскім |
ба́скскімі |
| М. |
ба́скскім |
ба́скскай |
ба́скскім |
ба́скскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ба́скскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да баскаў; належыць баскам. Баскская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́скі, -аў, адз. баск, -а, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва паўночна-ўсходніх тэрыторый Іспаніі і суседніх паўднёва-заходніх раёнаў Францыі.
|| ж. баско́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. ба́скскі, -ая, -ае.
Баскская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)